Monday 7 February 2011

Ísland text


                           Д.С.
Ушло,
Сияние альфов,
И податель
Игга напитка,
Драпу,
Славнорождённому
Змею щита,
Шлема вьюги Хоара,
Сложил.

Ясеню тинга
Призыва Сигрдривы,
Участь пасти
Губителя Одина,
Гарма улыбкой,
Хвосту Йермундганда,
Дороги священной меча,
Приносящий

В грохоте Хлёкк,
Был победителем-
Шлем рассечён,
Сломан меч,
Щит разбит,
Но забавы не бросил –
Бьётся руками

Ясень тинга
Призыва Сигрдривы,
Участь пасти
Губителя Одина,
Гарма улыбкой,
Хвосту Йермундганда,
Дороги священной меча,
Приносящий

Подарком
Морей Великана.
Себя освежая,
Через тростник  побережья,
Дорогу к Бельвёрсту,
Искал.
У корней побывал,
Три источника
в брод перешол

Ясень тинга
Призыва Сигрдривы,
Участь пасти
Губителя Одина,
Гарма улыбкой,
Хвосту Йермундганда,
Дороги священной меча,
Приносящий

Рукою открытой,
Без страха
С тёмным драконм щита,
В битву вступил,
Железом не взят,
Хоть
и окрасила снег
Пена стали

Ясеня тинга
Призыва Сигрдривы,
Участь пасти
Губителя Одина,
Гарма улыбкой,
Хвосту Йермундганда,
Дороги священной меча,
Приносящий

Было
Сурта дыханье
Полем для брани
И ложем для сна
Но не стало
Холмом погребельным

Ясеню тинга
Призыва Сигрдривы,
Участь пасти
Губителя Одина,
Гарма улыбкой,
Хвосту Йермундганда,
Дороги священной меча,
Приносящий

Подарок прими
Для подвигов славных,
Копи ты богатство,
За славой идущий,
Найдешь ты
-пенную брагу
тёплый очаг,
Забаву для копий;
- Не замёрзшей,
Дорогу оленя заливов,
Христ мёда,
Что постель подготовит,
После бурного пира
Ножен огня;
- Точно приют обретёш
Под кровом-опорой
Копытам Хейдрун.





На три руны

Как славен.
День и сонце, но
Одна нога
И глаз один…

Вязь плющевую,
Ты сожги,
С омелой
В зенит поставь.
Брикрен придёт –
Град укрепи,
Открыв Врата.

***

Щетиной брани,
Конуг мёда,
Пронзит Бельвёрст,
Дней челноком.

***
Прыжок на
Мост горящий
Гарма воем,
На камень ляжет
Следами
Расплаты-глаза

Text



Каляднае


Я  котвігай
Раздаргатаў,
Вар’яцтва –
Валачобнікаў аддзенне.
Якія святы – снег у крыві!
Кахання поўня вые
на радзіме. Раз’яртана
Вяртання бліскавіцца.
Каляда – каза,
Ты нараджай
Збавенне наша, мы
Чакаем
Са зброяй у руках!...
Каб Вальчыць!

26-12-2010


 ***


Ты воўнай
Зыходзіш
        кілімамі слоў
застіш святло.
Утульнасць і цёпласць
Раздорваеш…
З агону
              да столу
З стальца
               Да вушей
І далей
           Да вуснаў
Даеш пацалунку
У прыцемкі волю
Ад столі
да сэрца
Ад пожні
да лёсу
Ты сокам струменіш
У ноч
Пачастункам
Люляеш і песціш
Блёклыя мары
Даводзіш да духу
Сваіх завядзёнак
Абдыймеш
            І станнецца
Свет ураз
Маленкім
Суквеццем у лузе
Тваіх
Завірухаў


27-12-2010





***


І разарвалі каляду
На тысячы кавалкаў.
Абцасамі выкрочвалі
Праклён. Заломвалі
Завеі на палёх.
У вусны пацалункамі
Плявалі.
             Распрануўшы
Вялі да маці
Немаўля. І намаўлялі
Злыбяды – сурокі.
Каб нерадзіла!







 Зоі С.

Аголеная дыяфрагма
Светладруку
Узвівае да
Стану
Вынішчальнага
Мастацтва.
Спакушае
Душы
Эўхарэстычнае
Трымценне.
Адсочвае
Праз колеры
Супрацтстаянне
Светаценяў
Аддаленых
І прыхаваных,
Рэмбрантам
У класічных фарбах,
Берніні, прыхаваных
У мармуры.
Пытаннестаўленнымі
Рысамі
 Лусьентес.
І жыватворнай выльгаццю,
Не цвіллю
Цэразпалосіццы
Дзяржаўных
 друкаў,
Без аксаміту,
Лоску глоссі пэйпер,
І без
двадцацісемямэтровых
Габэленаў,
Без лыжаў,
Канькабежцаў
                                    Шайбаў….
Свет  ловіц
І святло дае
Каб жылі
найлепшыя
Хвіліны. “Паполле”
 рэчаіснасці
выводзіць,
У доказы –
Што ёсць шчэ людзі.
Якім
людзямі звацца
                        не абрыдла.

***

Кампліменты
Ў каментары
Прыхаваны.
Іншаземныя ахвяры
Пераходзяць
Нашы межы
Каб сваю
Пагарду сцьвердзіць.